Stale konstrukcyjne
Encyklopedia PWN
bud. element konstrukcyjny (stal. lub drewniany) utrzymujący stałą odległość między rozpieranymi elementami;
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 73;
proces technol. złożony z hartowania i średniego lub wysokiego odpuszczania (w temp. 250–700°C);
proces technol. złożony z przesycania i starzenia stopu;
obróbka cieplno-chemicznapolegająca na dyfuzyjnym nasycaniu warstwy powierzchniowej przedmiotów stalowych węglem i azotem.
